گروه رنو (Renault) یک شرکت فرانسوی است که با تولید انواع خودروهای سبک و سنگین محبوبیت زیادی در سراسر جهان دارد. تولیدات این شرکت مختص به خودروهای سواری نبوده و طیف وسیعی از وسائل نقلیه مانند ون، کامیون، تراکتور، وانت، تانک و حتی موتور هواپیما را شامل میشود. از همان سالهای ابتدایی تأسیس، محصولات رنو وارد ایران شده و از سال 1381 نیز برخی از مدلهای آن در داخل کشور مونتاژ میشوند و از این جهت رنو به یکی از خودروهای پرطرفدار در ایران تبدیل شده است.
در سال 2023 این شرکت تعداد 2.2 میلیون فروش از وسائل نقلیه داشته است که از این بین سهم برندهای وابسته آن مطابق زیر است:
o رنو (1،548،748)
o داچیا (658،321)
o رنو کره موتورز (21،980)
o آلپاین (4،328)
o سایر (1،968)
تا پایان سال 2023، این گروه دارای 38 سایت صنعتی در سراسر جهان و تعداد 105497 پرسنل بوده است. همچنین از نظر جغرافیایی میزان فروش محصولات این برند در دنیا به شرح زیر بوده است:
§ فرانسه (29.2%)
§ اروپا (49.3%)
§ آمریکا (8.7%)
§ اوراسیا (6.1%)
§ آسیا/اقیانوسیه (3.5%)
§ آفریقا و خاورمیانه(3.2%)
در باماشین میخواهیم به تاریخچه رنو به عنوان یکی از برترین خودروسازهای جهانی بپردازیم و اشارهای به حضور آن در ایران داشته باشیم. همراه ما باشید.

تاریخچه رنو
همه چیز به زمانی بیشتر از 120 سال پیش بر میگردد؛ سال 1898 که لوئی رنو، یک مکانیک علاقهمند، همراه با برادران خود مارسل و فرناند، شرکت اتومبیل سازی رنو را با تولید اولین اتومبیل تیپ A تأسیس کردند، خودرویی که به جعبه دنده نسل جدید یعنی درایو مستقیم مجهز بود. این شرکت از همان سال اول با استقبال زیادی روبه رو شد که انگیزه و تلاش آنها را برای طی مسیر پیش رو و تمرکز بر نوآوری و خلاقیت افزایش داد.
در سال 1902، رنو اولین موتور 2 سیلندر خود را، به ماژول اصلی موتور 4 سیلندر، توسعه داد، خودروی سبک وزنی که با رانندگی مارسل برنده مسابقه پاریس-وین شد. با شروع جنگ جهانی اول در سال 1914، دولت فرانسه بیش از سی قرارداد با این شرکت جهت تولید خودروهای مختلف نظامی، آمبولانس، موتور هواپیما و ... امضاء کرد. خودروی Taxis de la Marne با جابهجایی بیش از 4000 نفر به خط مقدم جنگ، برای همیشه در تاریخ این شرکت ثبت شد.
در سال 1929، کارخانه دیگری در یکی از شهرهای فرانسه Boulogne-Billancourt افتتاح شد. در سال 1945، این شرکت در پی یک اتهام اثبات نشده از همکاری لوئی رنو با آلمان نازی، سلب مالکیت و به دولت فرانسه واگذار شد.
در سپتامبر 1956، مدل Etoile Filante رنو به لطف موتور توربین 270 اسب بخاری خود، چهار رکورد سرعت را شکست. دستاوردی که به تثبیت شهرت رنو به عنوان یک پیشگام در سراسر جهان کمک کرد.

لوگوی شرکت رنو
در سال 1924، لوگوی الماس شکل این شرکت طراحی شد و در طول زمان و با طراحی لوگوهای جدید همچنان شکل الماس مانند خود را حفظ کرد.
رنو، سازگار با زندگی و کسب و کار
بسیاری از مدلهای این شرکت با تمرکز بر کاربردی بودن برای خانوادهها تولید شدند، به عنوان مثال رنو16 که جهت رفع نیازهای خانوار (رفتن به بازارهای کوچک و تعطیلات) طراحی شده بود. رنو 16 در واقع تحولی در سبک خودروسازی رنو بود که در سال 1965 وارد بازار شد. این خودرو دارای هاچ بک، صندلی نیمکت و تاشو و مهمتر از همه فضایی سازگار با نیازهای مختلف بود. تحول دیگر رنو اسپیس (Espase) یک ون فرانسوی جا دار ، راحت و مناسب خانوادهها بود که در سال 1984 روانه بازار شد. این مدل همراه با در نظر گرفتن نیازهای مشتریان زمینه تولید مدل Scénic، اولین مینی ون فشرده، را در سال 1996 فراهم کرد.
علاوه بر این، رنو با در نظر گرفتن فضای تجارت و نیاز صنعت به وسائل نقلیهای با کاربردهای حرفهای، در سال 1959 مدل Estafette را روانه بازار کرد که به طور ویژه نیازهای صنعتگران، کشاورزان و تجار را برطرف میکرد. یکی دیگر از مدلهای کاربردی رنو Renault 4 است که در سال 1961 وارد بازار شد و در محیطهای شهری و روستایی، برای کار و تعطیلات قابل استفاده بود. در مدت 30 سال تعداد هشت میلیون از این مدل در بیش از 100 کشور دنیا فروخته شد.

رنو بسیار سریع به برندی جهانی تبدیل شد و در سال 1969 با دیدی جهان شمول مدل Renault 12 را عرضه کرد. این مدل در برزیل تولید، در ترکیه مونتاژ و در رومانی وارد بازار شد. مدل الهام بخش دیگر Renault 5 بود که به طور ویژه با در نظر گرفتن نیاز زنان طراحی شد و به عنوان یک خودروی بسیار شیک در سال 1972 روانه بازار گشت.
کمپانی رنو همواره تغییرات اجتماعی و نیازهای جامعه را در طراحی محصولات خود لحاظ کرده، نیازهایی که در دهههای اخیر شامل تغییرات آب و هوایی، مشکلات ترافیکی و اشکال متعدد مصرف بوده است. از این جهت مدل Zoé این شرکت یک مثال قابل توجه است، خودرویی که در سال 2012 وارد بازار شد و در سال 2017 توانست به یکی از پرفروشترین خودروهای برقی اروپا تبدیل شود.
افتخارات و جوایز ورزشی
شاخه ورزشی برند رنو در پی ادغام فعالیت های ورزشی آلپاین و گوردینی در سال 1975 ایجاد شد. رنو در سال 1977 دنیای فرمول 1 را با خودرویی به نام RS01 مجهز به موتور توربو شارژ، متحول ساخت. موتورهای رنو برای 6 سال متوالی مدافع عنوان قهرمانی باقی ماندند. در سال 1990، رنو با تغییر وضعیت خود، به یک شرکت "سهامی عام با سرمایه دولتی" تبدیل شد. خصوصی سازی رنو که بارها مورد بحث قرار گرفت، در نهایت در سال 1996 اجرایی شد.
در سال 1995، رنو برای اولین بار در تاریخ خود سه جایگاه برتر گرندپری فرانسه را با تیمهای ویلیامز-رنو و بنتون-رنو به خود اختصاص داد و سال بعد نیز به چهار مکان اول رسید.
پس از سال 2005، فرناندو آلونسو برای دومین سال پیاپی در سال 2006 عنوان قهرمانی جهان را با رنو به دست آورد و موجب قهرمانی تیم رنو F1 نیز در جهان سازندگان شد.
رنو از همان سالی که فرمول E عرضه شد از طریق تیم Renault e.Dams خود، برای سه سال متوالی عنوان بهترین سازنده را به دست آورده است.

فعالیت بین المللی شرکت رنو
در سال 1998، مجتمع تولیدی آیرتون سنا در کوریتیبا برزیل افتتاح شد. این مجموعه که اولین سایت صنعتی رنو در این کشور است، به یکی از کارخانههای اصلی گروه در آمریکای جنوبی تبدیل شده است.
کارخانه داچیا در پیتهستی که در طول جنگ سرد تأسیس شده بود، در سال 1999 توسط گروه رنو خریداری شد. امروزه این کارخانه تولید کننده مدلهای لوگان و ساندرو است. این مکان دارای یک کارخانه مکانیکی و یک مرکز تدارکات است که در سال 2005 ایجاد شدند.
در سال 2007 نیز، یک مرکز مهندسی منطقه ای در بخارست با نام Renault Technologie Roumanie (RTR) افتتاح شد.
رنو از سال 2000، 80 درصد سهام سامسونگ موتورز را در اختیار گرفت. در می 2018، کارخانه رنو سامسونگ موتورز در بوسان، تولید 3 میلیون دستگاه از سال 2000 را جشن گرفت. همچنین، رنو و نیسان توافقنامهای را امضا کردند که اساس همکاری ترکیبی از تبادل سهام و همکاری صنعتی است و بدین ترتیب اتحاد رنو-نیسان متولد شد.
در 29 فوریه 2008، رنو 25 درصد از سهام AVTOVAZ، پیشرو بازار روسیه با برند LADA را به دست آورد.
سال 2013 با امضای یک سرمایه گذاری مشترک بین رنو و سازنده چینی دانگ فنگ، DRAC همراه بود که راه را برای ساخت یک کارخانه در ووهان چین هموار کرد.

خودروهای برقی Renault
در سال 2016 خودروساز ژاپنی میتسوبیشی به اتحاد رنو و نیسان پیوست و رنو-نیسان-میتسوبیشی از استراتژی خود برای پنج سال آینده رونمایی کردند. برنامه استراتژیک اتحاد 2022، تشدید همکاری بین این سه برند و توسعه محدوده خودروهای الکتریکی بود. مدل Triber. A در سال 2019 عرضه شد و بازارهای جهانی به ویژه هند را در اختیار گرفت. در سال 2020، MORPHOZ عرضه شد، خودرویی الکتریکی، هوشمند و آینده نگر و مطابق با نیازهای عصر حاضر.
در بهار 2022، رنو مگان E-TECH Electric کاملاً جدید را عرضه کرد، اولین خودروی الکتریکی رنو "Nouvelle Vague". مدل Scenic E-Tech الکتریکی که در نمایشگاه IAA Mobility مونیخ در سپتامبر 2023 رونمایی شد، طیف خودروهای الکتریکی رنو را در بخش C تکمیل میکند و عنوان "خودروی سال 2024" توسط هیئت داوران COTY اروپا به آن اعطا شده است. این برند هم اکنون در 49 کشور دنیا حضور دارد.
سهامداران
شرکت رنو بعد از جنگ جهانی دوم ملی شد و از مالکیت مؤسسان اولیه خود خارج شد. در حال حاظر 15.01% از سهام این شرکت متعلق به دولت فرانسه است و بعد از آن نیسان موتور، کارکنان و Renault SA به ترتیب با درصدهای 15.00، 3.79 و 1.80 بیشترین سهم را دارند. حدود 60 درصد سهام باقی مانده در بورس در اختیار سهامداران ناشناخته قرار دارد.

محصولات و خودروهای رنو
گروه رنو از ابتدای تشکیل خود تا کنون، خودروهای زیادی با کاربردها و اهداف مختلف تولید کرده است. این خودروها شامل خودروهای سوپرمینی، خودروهای شرکتی و مخصوص خانواده و انواع ونها و وانتهای مختلف هستند که نیازهای گوناگون جامعه را مورد هدف قرار دادهاند.
در جدول زیر لیست کاملی از مدلهای مختلف تولید شده در این شرکت ارائه شده است. برخی از مدلها صرفا برای استفاده در یک منطقه جغرافیایی تولید شدهاند، مانند خودروی PK که بازار هدف آن ایران بوده است. برخی مدلها خود شامل انواع مختلفی هستند که در سالهای مختلف تولید شدهاند، مانند انواع A، B، C و ... مدل Voiturette. براساس آمارهای سال 2023، پروفروشهای خودروهای گروه رنو به ترتیب Sandero، Clio وDuster بوده است.
نام محصول (Model)  | سال(های) تولید  | 
|---|---|
Voiturette / Première مدلها (Renault Voiturette و انواع اولیه)  | 1898–1908  | 
Type AG / AGx  | 1908–1918  | 
40CV  | 1908–1914  | 
AX  | 1908–1921  | 
Type CB  | 1912  | 
Y (Voiturette Y)  | 1908–1910  | 
6CV (KJ / MT / NN)  | 1922–1930  | 
KZ  | 1923–1932  | 
Primaquatre  | 1931–1941  | 
Vivaquatre  | 1932–1939  | 
15CV (و مشتقات Vivasix / Vivastella)  | 1924–1939  | 
Monasix / Monastella  | 1927–1934  | 
Reinastella / Suprastella / Nerva-series  | 1929–1939  | 
Celtaquatre  | 1934–1938  | 
Juvaquatre  | 1937–1957  | 
AHx (جنگ جهانی دوم سری)  | 1941–1947  | 
4CV  | 1947–1961.  | 
208D (نسخههای پس از جنگ)  | 1945–1948  | 
Galion / Super Galion (ون/تجاری)  | 1947–1965 (Super: 1965–1982)  | 
Voltigeur / Goélette / Super Goélette  | 1947–1965 (Super: 1965–1982)  | 
Colorale (Prairie / Savane)  | 1950–1956  | 
Frégate  | 1951–1960  | 
Dauphine  | 1956–1967  | 
Dauphinoise  | 1957–1960  | 
Floride / Caravelle  | 1959–1962 (Caravelle: 1959–1968)  | 
Estafette (ون شهری)  | 1959–1980  | 
Renault S / SM (لوکس/اسپرت)  | S:1964–1967 · SM:1967–1977  | 
Numeric series — 3  | 1961–1962  | 
Numeric series — 4  | 1961–1992  | 
4 Fourgonette (ون)  | 1961–1988  | 
8  | 1962–1973  | 
10  | 1965–1971  | 
16  | 1965–1980  | 
6  | 1968–1980  | 
12  | 1969–1980  | 
15 (و 17)  | 1971–1979  | 
5 (Le Car) و 7 (اسپانیا)  | 1972–1996 (7:1974–1984)  | 
20 / 30 / 14 / 18 (سریهای 1970s)  | 1975–1984 (بسته به مدل)  | 
9 / 11 (دهه 1980)  | 1981–1989 (11:1983–1989)  | 
25  | 1984–1992  | 
21  | 1986–1995  | 
19  | 1988–1996  | 
Rodeo  | 1970–1986  | 
J (و Midliner)  | 1975–1980 (Midliner: 1980–1999)  | 
Torino (آرژانتین)  | 1975–1981  | 
100 Series / 50 Series (کامیونت/تجاری)  | 1979–1989 · 1979–1993  | 
Fuego  | 1980–1986  | 
B / Express (ون/LCV)  | B: 1982–1999 · Express:1985–2000  | 
Alliance / Encore (آمریکای شمالی)  | 1982–1987 / 1984–1987  | 
Premier / Medallion (شمال آمریکا)  | 1986–1987 / 1987–1988  | 
Virage (استرالیا)  | 1978–1980  | 
9 / 11 (تکرار اعداد)  | (همانطور که بالا ذکر شد)  | 
Magnum (کامیون/کامیون سنگین)  | 1990–2013  | 
Safrane  | 1992–2002  | 
Twingo (نسلهای مختلف)  | 1992–2024  | 
Laguna  | 1994–2015  | 
Spider (Roadster)  | 1995–1999  | 
Puncher  | 1995–2009  | 
Mégane (سنتهای مختلف)  | 1995–2024 (نسلهای متعدد)  | 
Mégane Grandtour (کاهشیافته)  | 1995–2024  | 
Premium (لوکس/ون ویژه)  | 1996–2014  | 
Scénic / Grand Scénic  | 1996–2022 (Grand: 2004–2022)  | 
Kerax (کامیون)  | 1997–2014  | 
Grand Espace  | 1998–2015  | 
Mascott  | 1999–2010  | 
Midlum  | 1999–2013  | 
Symbol (بازارهای منطقهای)  | 1999–2021  | 
Logan (رنو/داچیا تحت بازارهای مختلف)  | 2004–2021 (بازارهای خاص؛ لوگان تحت پلتفرم Dacia/Renault)  | 
Avantime  | 2001–2003  | 
Vel Satis  | 2001–2009  | 
Modus / Grand Modus  | Modus:2004–2012 · Grand:2008–2012  | 
Master (ون بزرگ / تجاری) — نسلهای مختلف  | 1980s–present (نسلهای متعدد؛ تولید مستمر با تجدید نسلها)  | 
Kangoo (ون و نسخههای سواری)  | 1997–present (نسلهای مختلف)  | 
Trafic (ون میانه)  | 1980s–present (نسلهای متعدد؛ تولید مداوم)  | 
Clio  | 1990–present (نسلهای متعدد؛ تا 2025 در تولید)  | 
Scénic RX4 / Scenic Conquest (فرعی)  | 2000–2003 / 2007–2009  | 
Koleos (اروپا)  | 2008–2023  | 
Sandero (در همکاری با Dacia)  | 2008–2025 (بسته به بازار؛ نام Dacia/Renault)  | 
Fluence  | 2009–2016  | 
Fluence Z.E. (الکتریکی)  | 2011–2014  | 
Scala (مکزیک / هند)  | 2010–2013 (MX) · 2012–2017 (IN)  | 
Access (بازارهای اقتصادی)  | 2010–2013  | 
Wind (کُپه بازشو)  | 2010–2013  | 
Latitude  | 2010–2015  | 
Pulse (هند)  | 2012–2017  | 
Talisman (چین/اروپا)  | China:2012–2020 · Europe:2015–2022  | 
Twizy (الکتریکی شهری)  | 2012–2023  | 
Zoe (ZOE, برقی)  | 2012–2024  | 
Kadjar  | 2015–2022  | 
Twingo Electric  | 2021–2024  | 
Taliant  | 2021–2025  | 
Austral  | 2022–present  | 
Arkana  | 2018–present (بسته به بازار نسلها)  | 
Captur  | 2013–present  | 
Koleos (بازگشت/نسل بعدی)  | 2008–present in various markets (نسل دوم و بازارهای متفاوت)  | 
Alaskan (پیکاپ، تجاری مشترک)  | 2016–present (در برخی بازارها)  | 
Triber / Kwid / K-ZE (بازارهای در حال توسعه / تولید مشترک)  | Kwid:2015–present (بازارهای خاص) · Triber:2019–present  | 
Arkana (بعضی بازارها هیبرید/بنزینی)  | 2019–present  | 
Renault 5 (تولید کلاسیک و بازتولید EV)  | Renault 5 (کلاسیک) و R5 EV بازتولید: 1972–1996 (کلاسیک) · R5 EV (بازتولید 2024/2025–present)  | 
R5 Turbo / R5 Turbo 3E (مفاهیم/بازتولید)  | نسخههای مختلف تاریخی / مفهومی  | 
Mégane E-Tech Electric (الکتریکی)  | 2022–present (نسل الکتریکی مبتنی بر پلتفرم EV)  | 
Koleos / Espace (نسلهای مدرن)  | Espace:1984–present (با توقف/تبدیل در بازارها)  | 
Kangoo E-Tech Electric  | نسخه الکتریکی Kangoo — تولید در نسلهای اخیر  | 
Master ZE / الکتریکی  | نسخههای الکتریکی/هیبرید تجاری  | 
خودروهای مفهومی (فهرست نمونهها) — نمونهها (Emblème, Morphoz, Trezor, Symbioz, Z.E. و غیره)  | — (مفهومی؛ تولید انبوه نبودهاند)  | 
خودروهای کانسپت (مفهومی) که به آنها خودروهای نمایشی یا نمونه اولیه نیز گفته میشود، جهت نمایش استایل جدید یا معرفی فناوری نو ساخته میشوند. این خودروها با طرحهای ویژه یا رادیکال خود ابتدا در نمایشگاهها عرضه میشوند تا واکنش مشتریان را بررسی کنند.
گروه رنو همواره در تولید این خودروها سرآمد بوده است. از سال 2008 در این زمینه تولید خودروهای الکتریکی با آلایندگی صفر را شروع کرده است که به تولید مدلهایی همچون Fluence Z.E. و Zoe منجر شده است. در زمینه خودروهای هیبریدی نیز این شرکت در سال 2014 مدل Eolab را معرفی کرده است که قرار است به تولید انبوه برسد. علاوه بر تولید خودروهای برقی، شرکت رنو در تعدادی شرکت کوچک برای تولید باتری مورد نیاز این خودروها نیز سرمایهگذاری کرده است تا مسیر تولید انبوه را سرعت بخشد.

رنو در ایران
اولین بار در سال 1297 هجری شمسی (۱۹۱۸ میلادی) خودروی رنو وارد ایران شده است. اما حضور رنو به عنوان خودروساز در ایران در سال ۱۳۸۱ با امضای قراردادی با سازمان گسترش و نوسازی رخ داد و این شرکت را به شریکی استراتژیک برای صنعت خودروی ایران تبدیل کرد. این قرارداد با ایجاد شرکت رنوپارس همراه بود که وظیفه هماهنگی بین دو سوی قرارداد و همینطور نظارت بر عملکرد آنها را بر عهده داشت.
بدین صورت که قطعات برخی از این خودروها وارد شده و در شرکتهای ایرانی مونتاژ شده و وارد بازار ایران میشوند. علاوه بر این، محصولات شرکت رنو تراکس (از شرکتهای وابسته اسبق رنو)، شامل کامیون و اتوبوس، به وسیله شرکت رنو تراکس ایران و شرکت شهاب خودرو، در داخل کشور مونتاژ میشوند. برخی از خودروهای وارد شده یا مونتاژ شده در داخل کشور به شرح زیر هستند:
· رنو ۴
· رنو ۵
· رنو ۲۱
· تندر ۹۰
· ساندرو
· داستر
· سیمبل
· مگان
· تلیسمان
· کولئوس
· سفقان
· اسکالا
· فلوئنس
· لاگونا کوپه
· لتیتیود
· کپچر
جمعبندی تاریخچه رنو
تاریخچه رنو را در مجله باماشین به صورت کامل و حضور آن در ایران خواندیم. شرکت رنو در سال ۱۸۹۹ توسط سه برادر به نامهای لویی، مارسل و فرناند رنو در فرانسه تأسیس شد و بهسرعت به یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی اروپا تبدیل گردید. لویی رنو، که نابغهای در مهندسی مکانیک بود، با طراحی سیستم دنده مستقیم و بدنهای سبکتر از رقبا، نخستین خودروهای رنو را به نمادی از نوآوری بدل کرد. موفقیتهای اولیه در مسابقات اتومبیلرانی و استقبال مردم از محصولات اقتصادی و قابل اعتماد رنو، این برند را در آغاز قرن بیستم به چهرهای شناختهشده در سراسر اروپا تبدیل کرد.
در طول قرن بیستم، رنو مسیر پر فراز و نشیبی را پیمود. از نقش مهمش در تأمین خودروهای نظامی در جنگهای جهانی گرفته تا ملی شدن پس از جنگ جهانی دوم و سپس بازگشت دوباره به عرصه رقابت جهانی در دهههای پایانی قرن. با تولید مدلهای افسانهای چون رنو 4، رنو 5 و کلیو، این برند توانست قلب میلیونها راننده را تسخیر کند. امروز رنو با تمرکز بر خودروهای برقی و فناوریهای هوشمند، در کنار همکاری با نیسان و میتسوبیشی، آیندهای پایدار و نوآورانه را برای صنعت خودرو رقم میزند.
بیشتر بخوانید:
آبان 13، 1404 | نویسنده: سعید